Benim kanaatime göre bizim milletin büyük bir kısmı sevgi mahrumu. Bir şeyi sevmiyorlar. Sevdikleri bir şey yok. O yüzden sürekli siyasetle ekonomiyle, onunla bununla uğraşıp duruuyorlar. "Ama İsmail bu halk fakir... bu halk şöyle... bu halk böyle..." diyeceksiniz bana. Evet doğruluk payı var. Ancak bu halk Bill Gates kadar zengin de olsa bu durum değişmeyecek. Kalpleri ölmüş ölmüş. Siyaset, ekonomi, ev araba, yat kat, makam mevki bunların arasındaki fare gibi dolanıp duruyorlar. Yazık! Yazık! Üzülüyorum bu millete.

Evet normalde böyle yazılar yazmamaya özen gösteriyorum. Ama burama kadar geldi! Haberi açsam siyaset, arkadaşlarımla muhabbet etsem siyaset ekonomi. Ama yani insaf ya! Ulan milletin ekonomisi siyaseti sana mı kaldı! Ha! Git bi bişey sev ya! Sevgiden, merhametden dem vur ya! Yok, illa siyaset ekonomi. La senin taaa... diyesi geliyor insanın. Sev sev. Sevmeden olma hıyar. Bazen kendi milletimden öyle nefret ediyorum ki bir damla suyla boğasım geliyor.